Voor wie ik liefheb wil ik schrijven...

Brief aan mijn lezers, aan jou dus.

In januari 2010 heb ik de cursus 23dingen afgerond en mij voorgenomen om

door te gaan met een weblog omdat ik het zo leuk vind om te schrijven. En hier ben ik dan...

Schrijven is keuzes maken. Waar zal het over gaan en wie doe ik daar een plezier mee? Ik zou wel uit tien dingen kunnen kiezen... En waar begin je dan mee?

1. Ik zou kunnen vertellen hoe leuk het donderdag en vrijdag in Amsterdam was waar ik samen met een vriendin de gevel van het Victoria-hotel heb bekeken (omdat Publieke werken van Thomas Rosenboom daar over gaat), koffie heb gedronken in het Hollands Koffiehuis en geshopt heb bij The Frozen Fountain, een pilsje heb gedronken bij Metz & Co (prachtig uitzicht over de stad), hoe mooi en kleurrijk de tentoonstelling over Paul Gaugain in het Van Gogh Museum was... en hoe leuk het is om toch even bij boekhandel Scheltema te vertoeven...

2. Over De Literatuurfabriek zou ik kunnen schrijven: de interessante cursus die nu al weer voor het derde jaar in de Drvkkery gegeven wordt en waar een heel afwisselend programma wordt aangeboden: nieuwe boeken, interviews met allerlei schrijvers, discussies over literaire evenementen, literatuurgeschiedenis etc. Leuke groep enthousiastelingen en een inspirerende cursusleiding. Bijeenkomsten met het motto: utile dulci, het nuttige verenigen met het aangename, om zo telkens tot de slotsom te komen, dat lezen leuk is.

3. Over Youri (18 jaar) zou ik wel wat kunnen vertellen, pubers zijn heel erg leuk en soms wat lastig. De eerste rijles zit er al op en het gaat richting eindexamen en dan een kamertje in Delft? Ik zou over zijn plantjes in onze tuin kunnen vertellen en over al die buurmannen die de oogst in de gaten hielden en allerlei Titanen-verhalen hebben verteld want ja, ook zij waren aardige jongens vroeger, dwarsliggers en hemelstormers tegelijkertijd en nu zitten ze op de eerste rij met geestverruimende verhalen.

4. Femke (16 jaar) is ook puber en eerlijk gezegd een meisje met een doel: het moet en zal Cambridge worden en wel zo snel mogelijk... ze weet de treintijden van Londen naar Cambridge nu al uit haar hoofd... Kan nog geen appel schillen, durft geen water te koken en kan amper een gezonde groenteschijf opwarmen, die brandt dan net niet aan maar vorige week liet ze de tafel wel aanbranden omdat ze de koekenpan gewoon naast de onderzetter zette.

5. Ik zou over allerlei tentoonstellingen kunnen schrijven, Middelburg, Walcheren, noem maar op. Al verschillende keren in de expositieruimte gekeken naar de art deco van Ella Riemersma (1903-1993), illustratrice en boekbandontwerpster. Het is niet echt mijn ding maar de boekomslagen zijn wel erg ouderwets grappig en kleurrijk. En straks komt er werk van Johnny Beerens te hangen en dat vind ik echt geweldig! Bij deze tentoonstelling is toezicht nodig want niemand mag de schilderijen aanraken en straks zit ik misschien als suppoost tussen kwetsbare werken, mossen, gewassen, besneeuwde stenen, ijs, omgeploegde aarde, water en licht.

6. Over het wel en wee van de Onderwijsbibliotheekdienst valt ook regelmatig wat te melden. Het project Interesse Verbredend Lezen drijft ons van wanhoop tot euforie, we gaan zowat aan ons eigen succes ten onder en we krijgen zo zoetjes aan wel een beeld van wat kinderen echt interessant vinden om te lezen... Aandacht voor opmerkelijke nieuwe kinderboeken, ook een idee!

7. Ik zou over mijn familie kunnen schrijven, over mijn moeder die 'sprakeloos' in de gesloten afdeling van Sandenburgh verblijft maar ach... het is trouwens wel mooi fietsen naar Veere, zeker als je de route binnendoor neemt, veel trekvogels en straks weer jonge eendjes in de sloten. Dan fiets ik langs het land van mijn vader, de boerderij van mijn jeugd...

8. Bekroningen: wel eens gehoord van "Juwelen van stras" van Carli Biessels? Een volkomen origineel en poëtisch verhaal over een Joods meisje in de Tweede Wereldoorlog, een universeel verhaal over een kind dat de wereld om zich heen niet begrijpt, zegt het juryrapport. Voor dit verhaal ontving de schrijfster vorige week de Woutertje Pieterse Prijs. Mooie omslag van de uit Zeeland afkomstige Martijn van der Linden. Over dit boek kom ik zeker nog te spreken... is dit boek nu echt zo mooi?

9. De boekenweek met het thema "Titaantjes: opgroeien in de letteren" is ook al zo'n dankbaar onderwerp. De SLAZ-avond met Robert Vuijsje was gezellig, een innemende persoonlijkheid en of zijn boek nou Literatuur met een hoofdletter is of niet, wie bepaalt dat eigenlijk? Vandaag ontving hij de literaire jongerenprijs De Inktaap 2010 omdat jongeren zijn humor en vlotte schrijfstijl in 'Alleen maar nette mensen' weten te waarderen. Discussies over wat literatuur is vind ik boeiend en ook de SLAZ-avond met Thomas Vaessen was vorige maand interessant al ging het volgens mij te veel over de Amerikaanse trends na 11 september 2001.

De boekpresentatie van "Brieven uit Veere"-nieuw werk van Nescio (6 maart in de Drvkkery) was boeiend en heel apart. Kom ik ook op terug want daar zijn leuke dingen over te vertellen.

En: vijfenzeventig auteurs schreven voor de boekenweek een brief aan zichzelf. Franca Treur schreef aan de dertienjarige Franca o.a. over het eeuwige tekort aan goede boeken: 'Helaas heb ik nog niets kunnen vinden over de oplossing voor dit probleem. Probeer als het enigszins kan naar de Zeeuwse Bibliotheek te gaan. Daar hebben ze verschrikkelijk veel. De burgemeester gaat er elke maandagavond heen met zijn dochter. Vraag of je mee kunt rijden.' (NRC, 5-03-2010).

10. Last but not least: ik zou af en toe iets over de wandelgangen in de bieb kunnen schrijven maar dat moet wel discreet en voorzichtigjes toch? Laat ik het eens proberen. Elke dag op de bieb is een cadeautje, jawel hoor! Kom je 's morgens binnen dan ruikt het altijd gezellig naar koffie en dan zie je een aardige collega met zwarte krulletje en een wat donkerder huidskleur die allerlei pakjes en spannende enveloppen in en uit een jute zak staat te halen. En het gekke is dat mijn hart dan vol verwachting klopt. De surprise blijft echter dat je nooit weet hoe je werkdag weer uitpakt.

Laat de lente nu maar komen, aan wie ik liefheb wil ik elke week wel een verhaaltje vertellen.