woensdag 30 december 2009

Ding 16 Sunrise

YouTube wordt bij mij thuis dagelijks bekeken. Twee pubers die van muziek houden zorgen er wel voor dat het hier zelden stil is. Daarnaast wordt de afdeling humor regelmatig gevolgd en dat is best gezellig! Een beetje cabaret in december is ook nodig. Zelf onlangs de liedjes van Amanda Strydom 'bekeken' omdat ik helaas niet naar de Mythe in Goes kon gaan. Hoe ik YouTube en de Onderwijsbibliotheekdienst aan elkaar koppel is de vraag. Bij boekpromotie op scholen zijn filmpjes inzetbaar: Rob Ruggenberg kan zo iets moois vertellen over Manhatan. Ted van Lieshout is te horen en te zien bij de uitreiking van de Theo Thijssen-prijs 2009. Via Bilio Tube zie ik dat de School der Poëzie voorziet in animaties van gedichten, bv. 'De otter tot zichzelf' van de dichter/schrijver Tomas Lieske. Edoch...zoeken kinderen informatie over mijn favoriet Wim Hofman dan zien ze bij het eerste filmpje dat hij behoorlijk flipt en treffen ze bij het tweede filmpje: Wim hofmans uut loän mit zien neje brommer (da's unne moie Zundapp). Nu is het wereldbeeld van 'onze' Wim Hofman soms zo zwart als inkt, wanneer leerlingen YouTube gaan geloven worden de leesdossiers heel grappig en kleurrijk! Ja, we schilderen een nozem, een non en een vogel op een brommer! (sorry, Wim).
Binnen de bibliotheekwereld zijn er zo ontzettend veel leuke mogelijkheden maar wie kan er echt goed filmen? Bij een matige beeld- of geluidskwaliteit haken veel kijkers ook snel af.
Zelf een filmpje op YouTube zetten is een uitdaging, ik heb dochterlief even gefilmd. Het is een oefenfilmpje, geen pretenties, nooit gefilmd, binnenkort haal ik dat weer van YouTube af want ik kan niet echt goed filmen en zij verdient beter. En wanneer ik morgen mijn goede voornemens in kaart breng... nou, wie weet! Blijf haar volgen op YouTube and You will see and hear her one day at Sunrise!

filmpje youtube sunrise

maandag 28 december 2009

Ding 14 en nummer 8

Instant Messaging is mij wel bekend: wanneer ik mijn pubers meld dat het eten op tafel staat duurt het soms een kwartier voordat ze ook echt aan tafel zitten want het online gamen heeft ook regels, je medespelers laat je niet zomaar alleen. Wat kunnen pubers trouwens een hoop herrie maken met dat chatten, zeker met de baard in de keel, de tv ook aan en knalgoeie muziek erbij. Meiden hoor je meer lachen tijdens het msn-en. Een enkele keer mag ik meekijken en ik ben verzekerd van alle mogelijke uitleg wanneer ik zou willen beginnen.
Ik weet dat ik de chatversie van al@din kan gebruiken, kan skypen, een chatvenstertje op mijn blog kan zetten etc. etc. Dat venstertje zal eenzaam leeg blijven want zo vaak zit ik niet achter mijn pc (melding offline) en voor mijn functie bij de ZB heb ik het nog niet nodig.
Het kan voor de OBD in de toekomst wel handig zijn maar dan moet er altijd iemand bereikbaar zijn en in de praktijk zwerven we continue door het hele gebouw. Wel zie ik mogelijkheden voor "conferencing", dit gebeurt ook incidenteel , het bespaart veel reistijd.
Volgens mij kun je ook in gedachten chatten hoor! Ik las net op teletekst dat de Zeeuwse Bibliotheek een 7,5 als rapportcijfer heeft gekregen, we hebben de 8ste plaats gehaald in de verkiezing van beste bibliotheek van Nederland in 2009. Veel complimenten maar de uitstraling van het gebouw was niet zo super... en dan denk/chat ik: Jan van Damme heeft toch gelijk gekregen, hij constateerde onlangs in de PZC dat sommige mensen het gebouw wel mooi vinden. En dan denk/chat ik: waar vind ik die mooie kleurenfoto's van de ZB? En dan denk/chat ik: dank je wel Zullie voor je fantastische foto's die ik even van Flicr pluk om de uitstraling van de ZB vandaag wat meer kleur te geven. Some rights reserved?
ZEBI-blauw by zullie.
ZEBI-groen by zullie.
Met dank aan Zullie!




zondag 27 december 2009

Ding 13 & taalaanwinsten

Met Google Docs documenten delen en er samen aan werken is wel handig. Voor deze cursusopdracht heb ik een tekstdocumentje gemaakt over de taalaanwinsten van 2009 (zie artikel in NRC Weekblad, 24 dec.). Enkele nieuwe woorden zijn bijv.: alcoholslot en drankslot, Boekestijntje, hennepheli, cannachopper, bonaneren, lapsperma, machocratie, meidenprik, Mama Appelsap, tacogriep, tokkietoets, wodkatampon, zwerfrook. Wat een verrijking van onze taal op mijn Kersttaalplacemat! Mijn persoonlijke favoriete nieuwe woord heb ik toegevoegd (mi kroelie) en ik heb enkele collega-collaborators (wat een wen-woord) gevraagd ook nieuwe woorden toe te voegen. Ben benieuwd naar reacties!
Verder enkele jury-rapporten voor een verhalenwedstrijd via Google Docs gedeeld met een collega. Het ziet er nu naar uit dat we het document wel delen maar onze top 3 van de beste verhalen delen we vooralsnog nog helemaal niet.

zondag 13 december 2009

Rokjesdag & doedelzak


Dit weekend viel mijn oog op een berichtje in de krant waarin werd vermeld dat Martin Bril volgend jaar in april een eerbetoon krijgt in de vorm van een Rokjesdag. Deze dag zal bestaan uit een rokjesfeest, een rokjestentoonstelling en een rokjesontwerpwedstrijd. Eveneens zal de bundel Rokjesdag het licht zien met Martin Brils ‘mooiste verhalen over de lente, blote benen, vrouwelijkheid en het algemene gevoel van gelukzaligheid als de eerste warme dag van het seizoen een feit is’. Toen ik dit las begon er iets te kriebelen want ik heb al eens gezegd dat ik het wat stilletjes in ons gebouw vindt en dit zou toch een prachtkans zijn om eens wat muziek in de tent te brengen. Een lentefeest met een modeshow, waarom niet? Voor een goede dienstverlening zijn hier altijd veel vrouwen op de been en die mogen wel eens in het zonnetje gezet worden. Of ik dan ook mee zou lopen?
Ik weet het niet hoor, ik zou bang zijn dat Theo Maassen met zijn vriendje opeens zouden binnenwandelen. Die zijn soms wat selectief in de waarneming. En ja, wanneer je op een bepaalde leeftijd in de spiegel kijkt zie je hangplekken waar je zelf niet te lang bij stil wilt staan, dat is nu eenmaal de helaasheid der dingen. Minder strak vindt Theo Maassen helemaal niet leuk bij vrouwen, al zegt hij dat het om wijsheid gaat en niet om het uiterlijk. Nu is het echter zo dat er bij lange cabaretiers met een klein hartje en een grote waffel ook op een bepaalde leeftijd wat gaat loszitten of gaat hangen: het begint met de haren, daarna de tanden en dan zakt het langzaam naar beneden. Dat besef zal ooit langzaam in dat creatieve brein van hem gaan binnendruppelen. Je kunt daar over loeien, mekkeren en miezeren, het zal je niet helpen! Ik dacht: if you cannot beat them you must let them join you: we nodigen Theo Maassen gewoon uit op voorwaarde dat hij in rok komt en dan wel in een Schotse kilt en dat hij zijn doedelzak meeneemt. Hij mag vanaf de tweede verdieping de catwalk naar beneden lopen en dan staan wij, vrouwen van de bieb, op hoge hakken of blote voeten hem op te wachten op de begane grond. Mooi om zoveel wijze mannelijkheid te zien afdalen. Een vent met spierballentaal doet dit gewoon. Laten we eerlijk zijn: het oog wil ook wat en wij vrouwen van de bieb, nu helaas zonder Bril, vinden die schotse wol met die ruitjes zo’n mooi stofje voor een rokje. Het wordt een warme lente!

Ding 12 Twitter

'Twitteren lijkt een speeltje voor veertigplussers die doen alsof ze twintigers zijn' las ik vandaag ergens op de site van Vrij Nederland. Eerlijk gezegd is het wel een heel leuk speeltje, Twitter sucks, is a big time waster, is overal, a shameless self-promoter, heeft de romantiek van de mystery links en maakt de voyeur in mij wakker. Wel een Twitter-account aangemaakt maar ik durf niet te beginnen. Dan volg ik b.v. de Drukkery op Twitter en dan lees ik dat er heerlijke appeltaart is en veel mooie boeken maar dat wist ik al. Welke boeken of welk gedicht vinden jullie nou mooi, dat wil ik wel weten! Google is begonnen met het tonen van de laatste berichten van 'gewone' internetters (ook twitteraars) binnen de zoekresultaten. Deze nieuwe functie heet 'real-time search': zoeken over wat er op dit moment over populaire onderwerpen wordt gezegd. Goed om te weten dat veel tweets door iedereen te lezen zijn. Deze 23dingen-cursus gebruik ik voor wat stijl-oefeningen, beschouwing, verslagje, gedicht en recensie heb ik al gehad, nu bezig met een colum en daar mag een ander best over twitteren!
Na deze cursus wellicht een vernieuwd blog met een betere lay-out en dan krijgt Twitter wel een plekje.

dinsdag 8 december 2009

Een prima eersteling (vervolg)

Vorige week heeft zowel Omroep Zeeland als Netwerk aandacht besteed aan de roman ‘Dorsvloer vol Confetti’ van Franca Treur. Het was jammer dat Netwerk dat niet genuanceerd deed, alleen negatieve reacties uit het dorp M. terwijl zij ook veel positieve reacties krijgt.
Het interview met Maarten ’t Hart, Franca Treur en Jan Siebelink vond ik wel mooi om te zien, als twee levende boekensteunen stonden Maarten en Jan haar terzijde en gaven een podiumplaats aan Franca’s debuutroman die daarmee nu al opgenomen is in mijn canon van de Nederlandse literatuur.
Binnenkort verschijnt er in Vrij Nederland (het kerstnummer) een driedubbelinterview over hun afkomst en schrijversschap. Tijdens de interviewsessie heeft Maarten ’t Hart wel zijn verontschuldigingen aan Jan Siebelink aangeboden, hij had eerder gezegd dat hij Jan, als die de euvele moed zou hebben om op zijn verjaardagsvisite te komen, in de kloofmachine zou stoppen. Ja, in literaire kringen wordt heel wat gekloofd, gehaxeld en gestookt en onze hoge bomen doen daar leuk aan mee.
Interessant blijft daarnaast de discussie wat literatuur nou eigenlijk is. Connie Palmen probeert in haar onlangs verschenen boek ‘Het geluk van de eenzaamheid’ criteria aan te reiken om het kaf van het koren te scheiden. Ik citeer enkele criteria:
-een voorwaarde voor goed schrijversschap is dat je verhalen op de korrel neemt waarmee je zelf bent opgegroeid, zodat je in de gaten krijgt hoe allerlei ficties jou hebben beïnvloed,
zowel in ethisch als esthetisch opzicht
.
Volgens Connie Palmen kunnen schrijvers die niet breken met hun opvoeding geen goede romans schrijven:
-Iedere schrijver is een emigrant en een goede roman is per definitie subversief omdat hij bestaande denkbeelden ondermijnt. Als je met mijn blik debuten van grote schrijvers bestudeert, zie je dat die altijd draaien om het verlaten van de geborgenheid van de oude, bekende verhalen. Het maakt niet uit of dat een religieus of een ideologisch verhaal is. Een schrijver moet vertrouwde ficties verlaten, maar daarvoor moet hij ze wel eerst kennen en weten hoe ze hem hebben beïnvloed.
Ten slotte een belangrijk criterium: originaliteit:
-Originaliteit maakt het verschil uit tussen literatuur en pulp, tussen kunst en kitsch. Origineel kun je alleen zijn tegenover de traditie en bestaande denkbeelden. Originaliteit is primair een kwaliteit van het denken van een kunstenaar en dat originele denken vertaalt zich in een verrassende vorm en stijl.
Volgen we deze criteria bij het lezen van ‘Dorsvloer vol Confetti’ dan zit het met deze roman wel goed. Met een glas goede wijn kan iedereen straks bij de kerstboom weer andere criteria bespreken die ook waar zijn.
Franca, mocht je dit lezen, doe dan de groeten aan Maarten ’t Hart en vraag of hij driedubbel wil “uutkieke” met die kloofmachine want ik lees zijn moestuinverhalen graag!

Tenslotte: over de rol van de vaderfiguur in de romans van Jan Siebelink, Maarten ’t Hart en Franca Treur kunnen scripties geschreven worden. In ‘Dorsvloer vol Confetti: een prima eersteling’ (29 november) gaf ik aan dat Katelijne een warme band heeft met haar vader, zelfs de geur van zijn sjekkies vindt zij vertrouwd.
Toevallig ontving ik de volgende dag onderstaand gedicht van Johanna Kruit, zo stel ik mij de vader een beetje voor:

Avond
Geur van tabak . Je droeg het met je rond
zoals de woorden in je stem. Soms leek
je iets te willen zeggen . Maar je zweeg
meestal, en in je mond

vermoedde ik gesprekken die je achterhield
over geheimen die ik van je wilde leren.
Wel sprak je soms met vreemde heren
zoals de dominee. Achter de deur zat ik geknield

te luisteren. De avond oud. Ik ging
geregeld uit mijn bed om je te horen
vertellen : mijn vader vreemdeling.

Nog steeds zit ik geknield in mijn herinnering
omdat je sprak over de dood en god. Zijn toorn
hing om me heen wanneer ik weer naar boven ging.

Johanna Kruit

Gedicht uit de bundel “Omtrent het Getij“
Uitgeverij Thomas Rap - Amsterdam





foto: A.N.