Ding 22: Bibliotheek 2.0: een punt zetten?

Antwoord geven op de vraag hoe bibliotheken in de toekomst klantgerichter kunnen werken en hoe de gebruiker meer online kan participeren is lastig. De landelijke discussie gaat over de toegang tot digitale collecties (via NCC en Worldcat) en vervolgens over de beschikbaarheid van een breed aanbod aan digitale diensten. Daarbinnen moeten dan weer nieuwe ontwikkelingen een plek vinden: e-readers, e-books, iSlate, table pc's, podcasts, blogs, wiki's, RSS-feeds, Dizzie.nl. toplijsten etc., elke dag komt er weer iets nieuws bij.
Het manifest van Kees Hamann en de informatie van Karolien Selhorst gelezen. De captain van de Vlissingse bieb-by-the-sea heeft altijd stormachtige ideeën, zorgt gelukkig al jaren voor deining! Niet iedereen kan dat volgen maar het bruist daar wel. Vertaal ik enkele punten van het manifest naar bv. een open website bij de OBD dan loop ik vast. Ik herken het enthousiasme waarmee Schoolbieb.nl ooit begon en ik weet ook hoe dat weer eindigde, achteraf mompelt men dat het niet de taak van bibliotheken is om content te genereren. Die mening deel ik terwijl ik ook zie dat er in elk geval iets geprobeerd is! Voor mij ligt de Special: Toekomst digitale bibliotheek (Bibliotheekblad, september 2009). Ik kan hier heel zinnige citaten uit halen, dat doe ik niet vandaag. Wat ik belangrijk vind is de attitude van bibliotheekmedewerkers om de veranderingen in elk geval te volgen! Ik probeer dit door vakliteratuur, enkele blogs en o.a. de NRC te lezen. En dan kom je weer een dijk van een zin tegen: "In nauw overleg met alle betrokken partijen willen wij er voor zorgen dat er een gezamenlijke nationale informatie-infrastructuur komt waarbinnen de mogelijkheden van de digitale wereld optimaal worden benut", aldus Bas Savenije van de KB. "Nu is het informatieaanbod in Nederland nog sterk versnipperd". Een hoopvolle zin die aan abstacte kunst doet denken... Nederland kent te veel bibliotheekorganisaties en te veel complexe informatiesystemen, te veel bibliotheekwebsites, te veel snippers! Punt met mij is dat er een gevoel van 'information overload' bereikt wordt. Mijn andere punt: zo tegen het eind van deze cursus kan ik mij voorstellen dat sommige collega's moe worden van de tijd die er verpild wordt met media-educatie en met elkaar te overtuigen van het belang van digitale vooruitgang. Een punt zetten achter dit energielek is een optie, de hort opgaan ook!
Het wordt lente, de paden op, de lanen in en zeker naar de zee! Zelf probeer ik buiten het gebouw een beetje zichtbaar te blijven op het Zeeuwse eilandje van literatuur en jeugdliteratuur en deze sociale contacten zijn wel mijn "voeding" en mijn netwerk.
En omdat stilstand altijd achteruitgang betekent, zeker op de digitale snelweg, zal ik er voorlopig geen punt achter zetten en volop verdergaan met allerlei vraagtekens. Natuurlijk ga je van hoogtepunt naar dieptepunt, van gevaarlijk punt naar braek-even punt maar wel overal naar een punt van vooruitgang. Elke dag ontdek ik toch weer wat leuks! Punt uit!