Leestip: Mama Tandoori / Ernest van der Kwast

In de vrolijk stemmende roman Mama Tandoori vertelt Ernest van der Kwast (Bombay, 1981) het verhaal van zijn familie en vooral dat van zijn karaktervolle en soms onmogelijke moeder. Het is een kleurrijke schets van een niet alledaagse familie, de stijl is humoristisch, speels, hilarisch en soms melancholisch.

Dat de verteller in Mama Tandoori ook Ernest van der Kwast heet wil echter niet zeggen dat het verhaal volledig autobiografisch is: veel is waar, maar je moet niet alles geloven wat ik schrijf. Ik houd van fictie. Dingen verdraaien en verzinnen, een nieuwe wereld scheppen.
Het verhaal gaat over de complete familie van der Kwast. Zijn vader, van beroep patholoog, heeft niet veel in te brengen… Broer Johan trouwt met een moslima, zijn oudste broer Ashirwad is minder begaafd, en dol op slangehappie (spaghetti). Ook de rest van de familie is een bont gezelschap: uncle Sharma speelde als Bollywoodster in meer dan tweehonderd films en tante Jasleen was ooit een grote atletiekbelofte. We krijgen allerlei Indiase en Canadese familieverhalen te lezen en deze verhalen zijn geestig.
De moeder van Ernest van der Kwast komt in 1969 met koffers vol armbanden, kettingen en oorringen in Rotterdam terecht, trouwt en raakt haar Indiase gewoontes niet kwijt.
Ze is verslaafd aan aanbiedingen, dingt af op kipfilet, witgoed, kleding en meubels, stookt vuurtjes van vuilniszakken om boze geesten te verdrijven. Ze is gierig, bazig, agressief, bezorgd, triest, opvliegend en in alle opzichten een boeiende persoonlijkheid. Ze voert de hond van de buren koekjes die zijn ingewreven met pepers. Uit Lourdes neemt ze honderdtachtig liter water mee want gratis is gratis! Ze koopt een grote voorraad kattenvoer maar ze hebben thuis een cavia.

Armoede, oorlog en negen oudere broers en zussen hebben meer dan een kras in het karakter van mijn moeder achtergelaten. Wie deze roman leest zal deze vrouw niet gauw vergeten!
In het interview Ik zie de kracht van mijn moeder (nrcboeken, 2 april 2010) vertelt Ernest van der Kwast openhartig over de gecompliceerde verhouding met zijn moeder. Zij wilde niet dat hij schrijver werd. Ik ben ook moeilijk, zegt de Ernest in de roman.
“Afgelopen zomer was ik in India. Ik reed op een zesbaansweg, overal verkeer, een zee van toeterende auto’s. En dan plotseling staat alles stil, omdat er een vrouw oversteekt. Eén vrouw zet zestigduizend auto’s stil. Dan zie ik mijn moeder. Dat is de kracht van mijn moeder”.
De kracht van deze roman is de mooie mix van satire en mededogen. Door de overdrijving blijft het verhaal tot het einde toe leuk om te lezen. Tandoori is een goede titel, deze roman smaakt zeker naar meer!